środa, 4 marca 2015

Katyń pamiętamy cz. 15 Porucznik piechoty Antoni Janusz

                                              Porucznik piechoty Antoni Janusz
                                                            Nauczyciel

    Antoni Janusz urodził się 2 listopada 1900 r. w Podolszu (obecnie powiat oświęcimski, gmina Zator) jako syn Łukasza i Katarzyny z Pyrków .
    Po szkole ludowej przyszła kolej na dalszą naukę. Datowane na 28 września 1922 roku świadectwo dojrzałości stwierdza, że Antoni Janusz ukończył szkołę powszechną w Zatorze, a potem, w latach 1919–1922, był uczniem Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Męskiego w Kętach i Białej, gdzie zdał maturę. Pracę rozpoczął 1 października 1929 r. w szkole ludowej w Lipniku, a potem kontynuował ją w Czernichowie.
    W 1920 r., jako uczeń seminarium wstąpił w szeregi armii ochotniczej i brał udział w wojnie polsko-sowieckiej. Dziewięć lat później, 26 sierpnia 1929 r. przyznano mu prawo do Medalu Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.
Od ukończenia gimnazjum w 1922 r. Antoni Janusz pracował w Związku Strzeleckim, jako prezes, referent oświatowy, komendant oddziałów ZS. Po 1929 roku, jako podporucznik rezerwy pełnił obowiązki dowódcy kompanii strzeleckiej.
    18 marca 1925 r. państwowa komisja egzaminacyjna dla nauczycieli szkół powszechnych w Krakowie wydała Antoniemu Januszowi patent nauczyciela szkół powszechnych.
Na wakacjach 1929 r. brał udział w dwumiesięcznym kursie Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty, o czym informuje zaświadczenie wydane w Grudziądzu 24 sierpnia 1929 r. 1 września tego roku został mianowany podporucznikiem rezerwy i przydzielony do 3. pułku Strzelców Podhalańskich. Odbył ćwiczenia w baonie szkolnym piechoty V Okręgu Korpusu (1924), 4. pułku Strzelców Podhalańskich. (1925) i 3. pułku Strzelców Podhalańskich, jako dowódca plutonu. (1935).
W kwietniu 1930 r. Antoni Janusz pracował w szkole powszechnej w Złatnej w gminie Ujsoły, skąd wkrótce przeniósł się do Rajczy. 20 października 1930 r. ożenił się z Genowefą Miodońską, nauczycielką, absolwentką prywatnego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego im. św. Hildegardy w Białej. Los nie był im przychylny – dotknięci zostali śmiercią pierwszej córki Lidii, która przyszłą na świat w 1931 r., potem przyszła choroba żony i przewlekła choroba drugiej córki, Marii, urodzonej w czerwcu 1933 r..
    W czerwcu 1937 r. Antoni Janusz na swoją prośbę zakończył pracę w sześcioklasowej szkole nr 1 w Rajczy i od początku roku szkolnego 1937/1938 zatrudniony został w trzyklasowej szkole w Rycerce Dolnej, gdzie pełnił funkcję kierownika.
W lecie 1939 r., na miesiąc przed wybuchem II wojny światowej, przyszła na świat trzecia córka Teresa. Sytuacja materialna państwa Januszów polepszyła się na tyle, że kupili w Żywcu parcelę i zamierzali zacząć budowę domu. Niestety, plany pokrzyżowała wojna. Antoni Janusz został zmobilizowany i brał udział w kampanii wrześniowej. Po klęsce dostał się do sowieckiej niewoli i trafił do obozu w Starobielsku.
    Antoni Janusz został zamordowany przez NKWD w 1940 r. w Charkowie Spoczywa na Cmentarzu Wojennym w Charkowie – Piatichatkach.
    W 2007 r. postanowieniem prezydenta RP awansowany został pośmiertnie do stopnia kapitana.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz